เริ่มต้นเดิมทีเขาทำงานเป็นช่างปูนจนๆคนหนึ่งในชนบท แล้วเมื่อทำงานมาได้สักระยะหนึ่งเขาก็ได้เลื่อนขั้นเป็นหัวหน้าช่างปูน เขาใช้ระยะเวลาไม่นานทำงานไปเรื่อยๆจนได้ก่อตั้งเป็นบริษัทรับเหมาก่อสร้าง
ซึ่งในขณะนี้ปัจจุบัน บริษัทก่อสร้างของเขากลับกลายเป็นบริษัทที่มีชื่อเสียงใหญ่โตพอสมควร และนี่คือจุดเปลี่ยน จุดเริ่มต้นที่เกิดสิ่งยั่วยุในใจของเขา
ลักษณะรูปร่างของภ ร ร ย าทำให้เขารู้สึกเบื่อ และเมื่อเห็นภ ร ร ย าเขาก็คิดถึงแต่เรื่องในอดีตช่วงชีวิตที่ลำบากและจนเขา คิดว่าชีวิตคู่ของเราทั้งสองคงจะหยุดลงได้แล้ว เขาฝากเงินในบัญชีให้ภ ร ร ย าเขา 100 ล้านหยวน เพียงพอต่อการซื้อบ้านใหม่ในเมือง เขาไม่ใช่ผู้ชายที่ไม่มีความรับผิดชอบ
เขาวางแผนชีวิตในอนาคตของภ ร ร ย าไว้ หากเขาไม่ทำเช่นนี้จะรู้สึกแย่ ไม่ต้องการให้ภ ร ร ย าต้องลำบากในที่สุดก็ขอหย่ากับภ ร ร ย าเธอ รับฟังข้อเสนอของเขาด้วยแววตาที่สงบและถ่อมตน เมื่อถึงเวลาที่เธอต้องย้ายออกไปอยู่บ้านที่สามีซื้อไว้ให้แล้ว ช่วงบ่ายโมงเขาก็กลับมาช่วยภ ร ร ย าย้ายบ้าน และเป็นการจบในการใช้เวลาอยู่ร่วมกันมา20กว่าปีตลอดช่วงเช้าเขาทำงาน ด้วยจิตใจที่ว้าวุ่น
พอถึงตอนบ่ายเขารีบกลับบ้านก็พบว่าภ ร ร ย าได้ออกจากบ้านแล้ว เธอวางกุญแจบ้านที่เขาซื้อให้กับสมุดบัญขีที่ฝากไว้ให้จำนวน100 ล้านหยวน พร้อมจดหมายที่เขียนข้อความไว้ว่า
ฉันไปแล้วนะ ฉันจะกลับไปบ้านแม่ฉันผ้าปูเตียงซักเสร็จและตากแห้งหมดแล้ว พับเก็บไว้ที่ห้องเก็บแต่งตัวมุมขวาของตู้ อากาศหนาวก็อย่าลืมเอาออกมาใช้นะเสื้อเชิตแขวนอยู่ในตู้เสื้อผ้า ถุงเท้า เข็มขัดเก็บไว้ชั้นล่างของตู้เสื้อผ้านะหลังจากที่ฉันไปแล้วอย่าลืมกินยา กระเพาะคุณไม่ค่อยดี ฉันฝากให้เพื่อนซื้อยาไว้ให้คุณน่าจะพอกินถึงครึ่งปี
อ่อยังมีอีกเรื่อง คุณชอบลืมกุญแจบ้านเป็นประจำ ฉันเลยฝากกุญแจสำรองไว้ที่ป้อมยาม ถ้าลืมก็ไปเอาที่ป้อมยามได้ตอนเช้าก่อนออกไปทำงานอย่าลืมปิดหน้าต่าง เพราะถ้าฝนตกจะสาดเข้าบ้านทำให้พื้นบ้านเปียกและเสียได้ฉันทำเกี๊ยวที่คุณชอบอยู่ในห้องครัว กลับมาก็ต้มกินเองได้นะตัวหนังสือของเธอในจดหมายเขียนได้แย่มาก แต่ตัวหนังสือทุกตัวที่แสดงถึงความจริงใจสุดซึ้ง ทำให้เขารู้สึกเจ็บตรงหัวใจเขา นั่งมองเกี๊ยวที่ห่อเก็บไว้ให้เขา ทำให้เขานึกถึงเมื่อ 20 ปีก่อน ช่างปูนจนๆคนหนึ่ง นึกถึงเสียงสับผักที่เตรียมห่อเกี๊ยวให้เขา ทำให้เขามีความสุขและสัญญากับตัวเองไว้ว่า
ฉันจะต้องทำให้ผู้หญิงคนนี้มีความสุขที่สุดเขารีบขับรถออกไปตามหาภ ร ร ย าทันที หลังจากนั้นครึ่งชั่วโมงเขาก็เจอภ ร ร ย าที่สถานีรถไฟ ร่างกายเขาเต็มไปด้วยเหงื่อเขา พูดด้วยความโมโหว่า
คุณจะไปไหน ผมเพิ่งเลิกงาน เหนื่อยมาทั้งวัน กลับบ้านยังไม่ได้กินข้าว หน้าที่ภ ร ร ย าเขาทำกันแบบนี้หรือไง? ตามผมกลับบ้านเดี๋ยวนี้
ภ ร ร ย าเขาน้ำตาคลอ ค่อยๆลุกขึ้นและเดินตามหลังเขาไป จากรอยน้ำตากลายเป็นรอยยิ้มแต่ เธอไม่รู้ว่าผู้ชายที่เดินอยู่หน้า ตอนนั้นร้องไห้หนักมาก
ชายคนนี้กลัวมากขณะที่ขับรถมาที่สถานีรถไฟ เขากลัวว่าจะหาเธอไม่เจอ กลัวจะสูญเสียเธอไปตลอดชีวิตเขาด่าและโทษ ตัวเองว่าทำไมถึงคิดไม่ได้แบบนี้ ทิ้งผู้หญิงที่เขารักมาก ผู้หญิงที่อยู่ร่วมทุกข์ร่วมสุขกันมา 20 กว่าปี ซึ่งมันกลายเป็นอีกส่วนหนึ่งของชีวิตที่ขาดไม่ได้ความสุขที่แท้จริงไม่ใช่จำนวนเงินในสมุดบัญชี แต่มันคือรอยยิ้มของคนที่รักต่างหาก
เมื่อคุณได้รักใครสักคนนึง คุณจะรู้เลยว่าเขานั้นคือหลายๆสิ่งหลายๆอย่างในชีวิตของคุณ อารมณ์ ความโกรธ มักจะเป็นตัวฉุดรั้งให้ชีวิตคู่ของคุณลำบากและเหนื่อย ดังนั้นแล้วหากจะมีชีวิตคู่ที่ยืนยาวและมีความสุขได้ คุณจะต้องรู้จักการให้อภัย ซึ่งกันและกัน หนักนิดเบาหน่อยก็ควรอภัยให้กัน และเอาใจใส่ รู้ถึงความรู้สึกของอีกฝ่ายให้ได้มากที่สุด เท่านี้ชีวิตคู่ของคุณก็จะมีความสุขแล้ว
ขอขอบคุณ : ได้คิดก็คิดได้, เพจคำคม