คุณหยุดความคิดปริญญาแปะฝาบ้านได้แล้ว ทักษะอาชีพและชีวิต สำคัญกว่า

ต่อให้คุณ จะเรียนสูงมาแค่ไหน ไม่ใช่หลักสำคัญ 

การทำงานให้เป็น คือ ประเด็นสำคัญ

ประเด็นหลัก อย่างแรก ในเรื่องนี้คือ การเรียน

ถ้าจะให้มองนั่นคือ การศึกษาเ ล่  า เรียน

มันเป็นเรื่องของคนนั้นเพียงคนเดียว

แม้จะเรียนดี เรียนแย่ สุดท้าย

ก็อยู่กับคนนั้นเองทั้งสิ้น พ่อแม่ ครูบาอาจารย์ ญาติพี่น้อง

ก็ไม่ได้ช่วยเหลืออะไร สถานที่ ที่เรียนจบมาก็ไม่เกี่ยว อยู่กับฝีมือตัวเอง

และผลการเรียนออกมาดี ก็ย่อมมีแนวโน้ม ว่าอาจจะทำงานเก่ง

นั่นก็เพราะ กว่าจะจบ ก็ต้องฝึกฝนมากมายหลายวิธีการ

ถึงแม้อย่างนั้นก็ตาม  การฝึกฝนในช่วงระหว่างที่กำลังเรียนอยู่นั้น

ก็เป็นเพียงการอยู๋ในขอบเขตของสมมติฐานที่ว่า ฝึกเพื่อเรียนรู้ ถ้าถูกก็แล้วไป

แต่ถ้า ผิ   ด ก็กลับไปแก้ไขใหม่จนกว่าจะดีขึ้น ซึ่งเป็นหลักง่ายๆ

ของชีวิตนักศึกษา เชื่อว่าเคย ผ่  า น กันมาทุกคน

สังเกตดีๆ จะเห็นว่าในช่วงที่เรากำลังศึกษาอยู่นั้นหากเรา คิด ผิ  ด ทำ ผิ  ด

มันจะถูกลง โ   ท ษ เพียงอย่างเดียวคือ เกรดหรือผลการเรียนจะออกมาไม่ดี

หรือไม่ก็ติดเอฟ ต้องไปลงทะเบียนเรียนใหม่กับ เ  ด็ ก รุ่นน้อง

บางคนก็ไม่ถือเพราะหน้าด้าน บางคนเ  ค รี ย  ด มากเพราะอาย

กับการที่จะต้องไปเรียนกับรุ่นน้อง

ชีวิตวัยเรียนมีเรื่องให้ เ  ค  รี ย ด ป  ว ด ส  ม อ ง ไม่กี่เรื่อง

นอกนั้นเป็นเรื่องสนุกสนานเฮฮา ป  า ร์  ตี้เ  สี ย เป็นส่วนใหญ่

บางคนถึงกับไม่อย ากจบออกมา เพราะยังอย ากสนุกกับชีวิตในช่วงวัยนี้ต่อไปอีก

แต่เมื่อถึงเวลาจบก็ต้องจบ อยู่ที่ว่าตอนจบของช่วงวัย

จะจบออกมาดี หรือ จบออกมาแบบไม่ได้เรื่อง

ซึ่งจะถูกนำไปพิสูจน์ต่อไป ในช่วงชีวิตวัยทำงาน

ประเด็นที่สอง คือ เรื่องการทำงาน

การทำงานคือการพิสูจน์คุณภาพของคนว่าคนคนนั้นมีคุณภาพแค่ไหน

คุณภาพมากแค่ไหนวัดกันอย่างไร ง่ายๆ เลย ก็แค่วัดว่า

ผลของงานที่ทำสัมฤทธิ์ออกมา มันเกิดคุณค่าหรือประโยชน์

แก่คนอื่นมากแค่ไหน นั่นแหละคือคุณภาพ

จะเห็นว่าตอนเรียนเราไม่วัดผลการเรียนแบบนี้เลย

การเรียนเป็นอะไรที่ง่ายสอบไม่ ผ่  า น ก็ลงเรียนใหม่

แต่ถ้าทำงานแล้วทำไม่  ผ่  า น จะเกิด  อะไรขึ้นบ้าง เ  สี ย เวลา

เ  สี  ยเงิน เ  สี ย ใจ ถูกเจ้า น  า ย ด่  า เพื่อนร่วมงานขาดความเชื่อถือ

ทั้งหมดนี้คือโลกของความจริงโลกที่แสนเ  จ็ บ   ป   ว  ด

เมื่อทำ ผิ  ด พ ล า ดขึ้นมา

ในขณะเดียวกัน มันก็เป็นโลกที่หอมหวาน

เมื่อเราทำงานสำเร็จขึ้นมา เกิดคุณค่าต่อผู้อื่นในวงกว้าง

สังเกตดีๆ ชีวิตในช่วงกำลังเรียน คือช่วงอยู่ในโลกของจินตนาการ

แต่ชีวิตในช่วงทำงานมันคือ โลกแห่งความจริง

คนที่ประสบความสำเร็จในชีวิตทั้งหลายเขาเชื่อว่า

ถึงแม้เรียนจบจากช่วงชีวิตวัยเรียนแล้ว

เขาหาได้คิดว่าเขาต้องหยุดเรียนรู้อยู่แค่นั้นไม่

แต่กลับกลายเป็นว่าพอจบการเรียนในช่วงวัยเรียน

จะต้องศึกษาแบบจริงๆ จังๆ ต่อในระดับที่สูงขึ้นไปอีก

คือระดับมหาวิทย าลัยชีวิต ซึ่งจะต้องเรียนรู้ทุกลมหายใจ

เพราะมันจะมีผล ได้และเ  สี ย ในทุกครั้งที่ลงมือทำอะไรก็ตาม

และจะต้องศึกษาไปจนวันต ายในมหาวิทย าลัยชีวิตแห่งนี้

ส่วนคนที่ชีวิตล้มเหลวก็มีสาเหตุเพียงสาเหตุเดียว

ก็คือ ไม่เรียนรู้ที่จะแก้ไขในสิ่งที่  ผิ  ด ให้ถูกต้อง

มันก็ ผิ  ด ซ้ำๆ ซากๆ จนหาคุณภาพไม่ได้

และสิ้นความน่าเชื่อถือในที่สุด และสุดท้ายก็คือล้มเหลว

ขอบคุณแหล่งที่มา ธรรมดีได้ดี