Home »
Uncategories »
ความรักที่ไม่เด่น ไม่สะดุดตา เป็นความรักธรรมดาที่ล้ำค่าที่สุด
ความรักที่ไม่เด่น ไม่สะดุดตา เป็นความรักธรรมดาที่ล้ำค่าที่สุด
ความรักที่ไม่เด่น ไม่สะดุดตา เป็นความรักธรรมดาที่ล้ำค่าที่สุด
หญิงสาวคนหนึ่ง ปลูกต้นรักร่วมกับชายคนหนึ่ง มีครั้งหนึ่ง
หญิงสาวเห็นแหวนทองคำขาวที่สวมใส่อยู่บนนิ้วของคนอื่น
เกิดชื่นชอบและอิจฉาจึงพูดว่า “ฉันก็ต้องการมี” ผู้ชายได้แต่มองเธอ
เพราะว่าเขายากจนจริงๆ ไม่มีปัญญาที่จะซื้อแหวนทองคำขาว
ที่ชวนมองและสวยงามได้
ไม่นานต่อจากนั้น…
ในวันเกิดของหญิงสาว ผู้ชายได้มอบแหวนวงหนึ่งแก่หญิงสาว
แต่แหวนถูกพันด้วยกระดาษไขสีใสไว้ชั้นหนึ่ง
มีเอกลักษณ์พิเศษเฉพาะตัวสวยงามยิ่ง มีน้ำหนักพอประมาณ
หญิงสาวซึ่งอยู่ในห้วงแห่งความรัก สวมใส่ลงบนนิ้ว มองซ้ายแลขวา
รู้สึกว่าตนเองมีความสุขยิ่ง
ต่อมา…
ผู้หญิงแต่งงานแล้ว เจ้าบ่าวย่อมไม่ใช่เขา
ผู้ชายนอกจากทำงานซึ่งมีรายได้ต่ำ
ยังเขียนต้นฉบับบทความที่เธอไม่อยากแม้แต่จะมองดูแล้ว
เธอไม่เคยคิดที่จะแต่งให้เขา ถึงแม้เธอจะรักเขามากมาย
เธอแต่งกับผู้ชายที่ร่ำรวยเงินทอง แน่นอน ผู้หญิงในวันแต่งงาน
ส่วนบนตั้งแต่ติ่งหู ลำคอลงมาถึงสองแขน เรื่อยมาถึงข้อเท้า ทั้งทองคำขาว
ทองคำ แสงทองระยิบระยับ เธอนำแหวนที่พันกระดาษไขของผู้ชาย
ยัดใส่ส่วนในสุดของลิ้นชัก
ทว่า..ไม่นานต่อมา
สามีที่ร่ำรวยเงินทองของเธอ เป็นเพราะบริษัทฯของตระกูลเกิดปัญหา
ตกอยู่ในสภาวะลำบาก อีกทั้งสามีพัวพันกับการกระทำที่ผิดกฎหมาย
บ่อเงินบ่อทองเข้าคุก ความเสียใจย่อมบังเกิดแก่ผู้หญิง
จู่จู่เธอก็คิดถึงผู้ชายที่มอบแหวนกระดาษให้แก่เธอกะทันหัน
วันหนึ่ง..ผู้หญิงได้พบเจอผู้ชายโดยบังเอิญ
ผู้ชายใจกว้างมาก เชิญชวนผู้หญิงไปบ้านของเขา ตอนนี้
ผู้ชายก็แต่งงานแล้ว อาศัยอยู่ในบ้านเช่า
ผู้หญิงเห็นการตกแต่งภายในบ้านของผู้ชาย ยังคงยากจนเช่นเดิม
ภรรยาของผู้ชายช่วยรินน้ำชาให้ผู้หญิง ผู้หญิงเห็นบนนิ้วมือภรรยาของผู้ชาย
สวมใส่แหวนที่พันกระดาษไข ซึ่งตนเองได้โยนใส่อยู่ในลิ้นชัก
แทบจะเหมือนกันจนแยกไม่ออก ยามที่ภรรยาของผู้ชายได้เดินออกไปจากห้องโถง
ผู้หญิงรู้สึกได้ว่า ผู้ชายมีชีวิตที่มีความสุข รวมทั้งภรรยาของเขาด้วย
ไม่เหมือนตนเอง อะไรอะไรก็ไม่มี แม้แต่สามีก็ตกอยู่ในสภาพที่ย่ำแย่
ภายหลัง…
ผู้หญิงอ่านเจอบทความๆหนึ่งในนิตยาสาร ชื่อเรื่อง “แหวนกระดาษ”
ผู้แต่งก็คือเขา หลังจากที่ผู้หญิงอ่านบทความจบลง
จึงเข้าใจกระจ่างแจ้งทั้งหมด เธอรีบไปเปิดลิ้นชัก
แล้วควานหาแหวนวงนั้นที่อยู่ในซอกมุม เกาะไปด้วยฝุ่น
เธอค่อยๆคลี่กระดาษไขออก สิ่งที่ปรากฎอยู่ตรงหน้าก็คือ แหวนทองคำขาววงหนึ่ง
ภายในบทความเขียนไว้ว่า
เพียงเพื่อซื้อแหวนวงนี้ ในสภาวะที่ผู้คนทั้งหมดล้วนยากจน
จึงได้แต่ปิดบังผู้หญิงแล้วไปขายเลือด
เพราะวันเกิดของผู้หญิงกระชั้นชิดใกล้เข้ามาแล้ว ไปหายืมก็ไม่ทันการณ์แล้ว
ผู้หญิงร่ำไห้แล้ว น้ำตาหลั่งไหลรินหยดลงบนแหวน จากนั้น
ผู้หญิงค่อยๆบรรจงพันกระดาษไขใส่กลับไปในแหวนอย่างระมัดระวัง ตั้งแต่นั้นมา
ไม่ว่าทำงานหรือเลิกจากงาน ผู้หญิงจะสวมใส่แต่แหวนกระดาษวงนี้
เพื่อนร่วมงานต่างชื่นชมว่า แหวนของเธอชวนมองและมีเอกลักษณ์พิเศษ
ที่มีความคิดสร้างสรรค์ ถามเธอว่าใครเป็นผู้มอบให้
ผู้หญิงได้แต่ตอบด้วยความสลดใจว่า หลายสิ่งหลายอย่าง
ต้องรอคอยจนกระทั่งสูญเสียไปแล้ว จึงจะรู้คุณค่าของมัน
ผู้ชายบางคน..รักเธอ คิดที่จะอยู่กับเธอตลอดชีวิต
ผู้ชายบางคน..รักเธอ คิดเพียงอยู่กับเธอช่วงระยะเวลาหนึ่ง
ผู้ชายที่คิดจะอยู่ด้วยกันกับเธอชั่วชีวิต จะไม่ออกแรงมากมารักเธอ เพราะเขาต้องนำพละกำลังไปให้กับการดำเนินชีวิต
ผู้ชายที่คิดจะใช้ชีวิตกับเธอเพียงช่วงระยะเวลาหนึ่ง
ต้องรักเธอมากมายอย่างเอาเป็นเอาต า ย เพราะเขาต้องการเพียงเคยรักเธอ
นอนกับเธอและทอดทิ้งเธอก็เพียงพอแล้ว
ดังนั้น ผู้ชายที่ดี ดูแลความเป็นอยู่ในการดำเนินชีวิตของเธอ ผู้ชายที่ไม่ดี ดูแลความรักความรู้สึกของเธอเท่านั้น
เวลาที่ถูกต้อง พบเจอคนที่เหมาะ เป็นความสุขตลอดชีวิต
เวลาที่ถูกต้อง พบเจอคนที่ไม่เหมาะ คือ หัวใจสลายครั้งหนึ่งในชีวิต
เวลาที่ไม่ถูกต้อง พบเจอคนที่ไม่เหมาะ เป็นความบ้าบอคอแตกช่วงหนึ่งในชีวิต
เวลาที่ไม่ถูกต้อง พบเจอคนที่เหมาะ จะทำให้ต้องถอนหายใจชั่วชีวิต
เวลาที่ถูกต้อง พบเจอคนที่เหมาะ โปรดทะนุถนอม หากสูญเสียไปจะไม่มีวันพบเจออีก
เวลาทีถูกต้อง พบเจอคนที่ไม่เหมาะ โปรดทำใจให้ผ่อนคลาย เชื่อมั่นว่าครั้งต่อไปคือคนที่เหมาะ
เวลาที่ไม่ถูกต้อง พบเจอคนที่ไม่เหมาะ โปรดลืมเสีย ไม่ควรอาลัยอาวรณ์เก็บไว้ในความทรงจำ
เวลาที่ไม่ถูกต้อง พบเจอคนที่เหมาะ โปรดรอคอย อาจจะเป็นการทดสอบทั้งสองฝ่าย