เหตุผลที่ว่าทำไม คนอายุเลข50 ถึงออกจากงานเยอะมาก เบื่องาน ปัญหาเยอะ

เหตุผลที่ว่าทำไม คนอายุเลข50 ถึงออกจากงานเยอะมาก เบื่องาน ปัญหาเยอะ

เ บื่ อ ม า ก สังคมสมัยนี้ ยิ่งเริ่มอยู่ยากขึ้นทุกวัน

ในช่วงนี้ได้ข่าวจากคนที่รู้จักทั้งใกล้และไกล

หลายคน “ ล า อ อ ก ” เยอะมาก

โดยเฉพาะคนที่อายุประมาณ 50 ปี

ลูกเรียนจบมีงาน มีการทำกันแล้ว

หมดภาระหนี้สินก้อนใหญ่

ไม่ใช่ว่าคนเหล่านี้จะ ตั ด ช่ อ ง น้อยแต่พอตัว

แต่คนส่วนใหญ่เท่าที่สนทนากันนั่นก็คือคำว่า “เ บื่ อ “

เ บื่ อ ระบบ มีแต่ “ตัวชี้วัด” มากมายมากดดัน

ทั้งๆเหตุผล ผลลัพธ์ปลายทางเห็นกันจะๆ

สร้างตึกเท่าไหร่ไม่เคยพอ คนไข้ ยังล้นเหมือนเดิม

แสดงว่าภาวะสุขภาพไม่ได้ดีขึ้น

เหมือนภาพที่สร้าง

แต่เงินกับคนดันจำกัดมีแต่น้อยลง

แล้วก็แค่สั่งด้วยประโยคอุดมการณ์

ขั้นสูงสุดเท่ห์ๆแต่กินไม่ได้

“ทำงาน ห้ า ม พู ด ถึงเรื่องเงิน”

เบื่อ คนร่วมงาน วุฒิภาวะไม่มี

อาวุโสไม่สน บางคนแค่หัวโขนในวิชาชีพ

นึกว่าจะ ด่ า จะโวยยังไงก็ได้

ขอถ่ายทอดคำพูดจริงๆให้ฟังละกัน

“ตัว mung จ่ายเงินเดือนให้ตูเหรอ?

ถึงมาวีนอย่างกะนายจ้าง

นึกว่าตัวเองใหญ่กว่า .38 เหรอ?(สักวันเกิดแน่ กรณีนี้)”

เบื่อ ความยุติธรรม ต่อให้คิดมาเถอะระบบสุดยอด

เกณฑ์ชัดเจน สุดท้ายก็อีหรอบเดิม

คือ กลายเป็นซับซ้อนซ่อนเงื่อน

เพื่อน-เจ้านายเลือกข้าง รักใครชอบใครก็ให้คนนั้นเยอะอยู่ดี

เบื่อความเหลื่อมล้ำ

เยียวยากันเข้าไป

กลัวเ.ด็กใหม่ลาออก

ไม่ต้องสนใจตรรกะ

ทำไมคนมาทีหลังเงินเดือนเกินคนทำงานมาเป็นสิบปี?

พอเงินมันล้ำหน้ากว่า

เด็กมันไม่สนหรอกคำว่า “ประสบการณ์”

มันคิดว่ามันแน่

สอนยังไงเรื่องอะไรมันจำเป็นต้องฟัง

ทีคนเก่านี่จะไปไหนก็ช่างใช่ไหม?

ถ้าไม่พอใจก็ออกไปสิ

จะได้ไม่ต้องจ่ายค่า เออรี่ รีไทน์

เสียดายฝีไม้ลายมือ

ประสบการณ์หลายๆคนที่ยังเป็นประโยชน์ต่อระบบราชการเยอะ

แต่อย่างว่าแหละ…โลกนี้คนดีอยู่ยาก

ขอขอบคุณ eatrices