อยากหลุดพ้นสิ่งใด ให้เดินออกจากสิ่งนั้น
อยากหลุดพ้นสิ่งใด ให้เดินออกจากสิ่งนั้น
ทุกข์จากสิ่งไหนก็ขอให้เดินออกจากสิ่งนั้นหากทำไม่ได้ ก็ต้องอยู่กับทุกข์ให้เป็น
ทำใจยอมรับหากแก้ทุกข์ไม่ได้ก็ให้แก้ที่เราก่อนแก้ในที่นี้คือแก้ที่ความคิด
หลายคนทุกข์ เพราะความคิดคิดย้ำๆ วนเวียนอยู่กับทุกข์แบกอดีต แบกเรื่องราวที่เกิดขึ้นแล้วแก้ไขไม่ได้แบกความเจ็บปวด เจ็บใจ เศร้าหมอง
‘ความทุกข์’ จึงวนเวียนอยู่อย่างนี้ไม่จางหาย ยิ่งพยายามลืมก็ยิ่งเจ็บปวดยิ่งพยายามวาง พยายามอภัย ปล่อย ยิ่งแค้น อาฆ า ตอยากเอาคืน
เมื่อรู้อย่างนี้ก็จงแก้ที่ใจ “ทุกข์เกิดที่ไหนก็แก้ที่นั้น”ใจมันทุกข์ก็แก้ที่ใจก่อน ฝึกข่ม ฝึกอดทน ฝึกสะกัดกลั้น
‘ทุกข์ให้รู้ว่าทุกข์ เจ็บให้รู้ว่าเจ็บ รู้สึกอย่างไรให้รู้เท่าทัน’ผ่านลมหายใจเข้าและออก
กำหนดลมหายใจเขา-ออก จดจ่อ เพ่งลงไปที่อารมณ์ที่เกิดขึ้น จนกว่าความรู้สึกนั้นจะดับลง
ผ่านการฝึกสมาธิ
เมื่อมีสมาธิก็จะมีสติ เมื่อสติมาปัญญาก็จะเกิดเห็นทุกข์ภัยของทุกข์-สุขที่เกิดเห็นทุกอย่างแวดล้อมว่ามันไม่เที่ยงแท้
แน่นอนทุกๆ อย่างจะผ่านไปและจะกลับมาใหม่ หมุนเวียนอยู่อย่างนี้
รู้เท่าทันทุกข์ ก็จะเบื่อ ปลง ปล่อยวาง อภัย เท่านี้เอง
